A tak se napiszę pościka

Nienawidzę Walentynek.
Nie od zawsze, bo przez wiele lat święto to było mi całkowicie obojętne, ale wyjątkowo niewybredny żart sprzed dwóch lat zepsuł mi je dokumentnie.
I o ile rok temu trwałam w dziwnej niepewności, nie bardzo wiedząc, jakie uczucia przeważają we mnie wobec osoby, z którą się wówczas spotykałam, to już w tym roku powinnam skakać z radości, bo oto w ramach bezokazyjnego prezentu otrzymałam propozycję walentynkowania się w Krakowie.
(ale żem zdanie wielowielokrotnie złożone jebła)

No więc - powinno być supcio. I w ogóle.
Ale to oznacza, że przez dwa dni będę musiała udawać, że jeszcze jestem chociaż trochę normalna.

Kupienie ładnego dessous, które nie wygląda jak żywcem zdjęte z pani wątpliwej konduity to nie taka łatwa sprawa.

Rzekłam.

(sui) caedo; caedere

Monotematyczna jestem - wiem. I to bardziej niż za czasów Cyrku i zmagań z sami wiecie kim.
I w ogóle - bardziej.
Wszystko bardziej.

Mam jakieś tam szkiełko (porysowane, ale zawsze) i oko ( wybitnie krótkowzroczne i naznaczone astygmatyzmem, ale zawsze), jednakowoż

jednakowoż

jednakowoż

(boję się)

co się stanie, matkobosko i latającypotworzespaghetti dopomóżcie, kiedy je zgubię

(ale tak naprawdę)

na chwilę dłuższą niż dotąd

No  i - wicie, rozumicie.